Je ziet ze vliegen

Je ziet ze vliegen
AIle eeuwen door heeft de mens met jaloerse blikken naar de vogels gekeken. Zij worden niet of nauwelijks gehinderd door de zwaartekracht. Zij stijgen op en zijn vrij.
Waarom zij wel en wij niet?

In de Griekse mythologie is er het verhaal van Icarus. Hij maakte vleugels en het lukte hem zich van de aarde los te maken. Hij steeg op, hoger en hoger. De kracht van de zon vernietigde zijn vleugels. Hij stortte neer. Een mens is nu eenmaal geen vogel. Nu hebben we vliegtuigen, maar vliegen als een vogel kunnen we nog steeds niet.
Ook in de Bijbel, vooral in de poëzie, spelen allerlei vogels een rol. Ze helpen schrijvers hun diepste gedachten tot uitdrukking te brengen. Het beeld van een vogel spreekt aan. Al eeuwen lang.

Klapnet
In de Bijbel gaat het ook vaak over het klapnet of de strik waarin de vogel gevangen wordt. Vooral in poëtische gedeelten in het Oude Testament (veelvuldig in de Psalmen).
Maar de positieve betekenis van vogel komt ook voor. De duif is het die de hoop van nieuw leven brengt in de ark. In Deuteronomium (32: 11) wordt God vergeleken met een adelaar die zijn nest beschermt, boven zijn jongen vliegt en ze opvangt als ze dreigen te vallen. Op de vierde scheppingsdag worden de vogels geschapen (Gen. 1: 20), De aanwezigheid van vogels laat zien dat de schepping leeft (Gen. 1: 2-23, Psalm 104, 12), waar ze aan het luchtruim ontbreken ligt chaos en dood op de loer (Jer. 4: 25).
Het Hebreeuws voor vogel is: tsippor. De vrouw van Mozes, Zippora, heet dus vogel! Net als Jona trouwens, want Jona betekent duif. Vogels in hun vlucht om hun jongen te beschermen symboliseren Gods beschuttende aanwezigheid. God waakt over Jeruzalem als een vogel in de lucht (Jes. 31:5). Eeuwen later verwijst Jezus hiernaar als hij vertelt over Gods goede zorgen: "Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voor. raadsch uren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij?" (Mt. 6: 26). Met deze gedachte is ook het citaat uit Psalm 84 te vergelijken: "Zelfs de mus vindt een huis en de zwaluw een nest waarin ze haar jongen neer. legt, bij uw altaren" (Ps 84: 4). De vogelaars zijn in de Bijbel vaak de vijanden, de goddelozen, of de tegensprekers van God.
God stelt zich op als beschermer van de vogels (Dt 22: 6-7). En tegelijkertijd kan God ook een valstrik en vogelaar zijn voor mensen die hem ontrouw zijn (met name in de profeten, bijv. Hos. 7: 11-13). Die dubbelheid hoort bij het Oude Testament. De vogel die zijn vrijheid niet aankan, verliest het. In de Babylonische Ballingschap zelfs letterlijk. Maar God zou God niet zijn als hij niet ook bij machte is om te bevrijden uit de strik van de vogelaar. Daar zingen de Psalmen van: de angstige vogel verandert in een bevrijde vogel, de benauwde mens krijgt figuurlijk en letterlijk weer de ruimte (Psalm 6:15; 31: 5; 91: 3; 124: 7).

Duif
De beroemdste vogel uit de Bijbel Is toch wel de duif. Deze vogel staat bol van de symboliek. Allereerst de duif met de olijftak: symbool van nieuw leven, van de hoop en van de vrede. Er is leven mogelijk op deze aarde. In het Nieuwe Testament is de duif natuurlijk het teken van de Heilige Geest, van Gods aanwezigheid, en zo ook symbool van de doop en voor Pinksteren.
terug