Kerst vier je samen

Kerst vier je samen
Kerst vier je samen.
Het is de titel van de kerstreclame van de Plusmarkt.
Kent u hem? Iedereen zit klaar aan een gedekte tafel. De kalkoen is al gereserveerd en opeens gaat de telefoon.
Iedereen pakt borden, het eten, de glazen, de wijn, stapt in de auto en rijdt weg, om uiteindelijk in het ziekenhuis te komen waar een ander familielid net bevallen is. En daar hebben ze uiteindelijk hun kerstdiner. Op de afdeling van het ziekenhuis.
Want: Kerst vier je samen – is de boodschap. Liefst met producten van de Plus.
Hij lijkt nogal op de kerstcommercial van de Albert Heijn. Kent u die? Een jongetje organiseert zelf een grandioos kerstdiner op zijn eigen kamer. En nodigt ondertussen zijn oma uit en de buurman.

De boodschap waar je mee wordt ingepeperd is: Kerst vier je samen.
Kerst gaat gepaard met veel gezelligheid en huiselijke sfeer. Een feest waarop we zoveel mogelijk proberen met elkaar samen te zijn, in gezins- en familieverband, als vrienden en vriendinnen, in de gemeenschap van de kerk.
En hoe schrijnend is het dan als je Kerst níet samen kunt vieren. Omdat je kind ver weg woont, omdat je geen partner hebt, omdat je man is overleden, omdat er ruzie is in de familie….
Juist omdat het er zo dik bovenop ligt, kun je je juist in deze dagen en met het Kerstfeest eenzaam voelen. Ook tussen de mensen.


We kunnen elkaars verdriet niet wegnemen, we kunnen elkaars eenzaamheid niet opheffen, hooguit voor een tijdje dragen en verdragen.
En toch is er iets in het Kerstfeest dat misschien enigszins aan ons onbehagen tegemoet kan komen. Iets dat bij de kern van dit feest hoort. Iets dat te maken heeft met waar het bij het Kerstfeest van Christus’ geboorte wezenlijk om gaat.
Het wonder van Kerst is, dat God neerdaalt op aarde, deel wordt van ons menselijk bestaan. Het wonder van Kerst is dat God zelf mens wordt, als wij, als u en ik en iedereen.
Wij worden niet alleen gelaten. Wij worden niet tot ons zelf veroordeeld, als mensen, maar in ons aardse bestaan licht de hemelse vrede op. In onze menselijkheid mengt zich de goddelijke heerlijkheid.
Kerst vier je samen, inderdaad want het is ook het feest van het samen. - Van God en mens, samen.
Van Gods goedheid die zich verbindt aan het menselijk leven en de menselijke geschiedenis. Een van de namen van het kind van Kerst is Immanuël, dat betekent: God met ons. En dat ons, dat mag je zo persoonlijk nemen als je wilt: God voor mij. Is dat geen wonder?

Sinds Kerst is geen mens eenzaam meer.
Natuurlijk, je kunt je best zo voelen, en dat ook niet zonder reden. Maar dan nog blijft gelden, hoe alleen je je ook soms kunt voelen, dat er in ieder mens een vonkje van de goddelijke gemeenschapszin wakkert, sinds God mens geworden is. In Jezus deelt Hij ons bestaan tot in alle uithoeken daarvan, ook de voor anderen verborgen uithoeken van onze ziel, daar waar wij geen anderen toelaten, zelfs onze meest nabije niet. In Jezus is Hij, God, daar dwars doorheen gegaan, laat Hij zijn licht schijnen op alle plaatsen waar wij de deur liever gesloten houden. In Hem openbaart zich Gods liefde die alles doorschijnt en doorlicht en onze eenzaamheid opheft. Mensen opent, voor zichzelf en voor elkaar, en daarin en daardoor: voor die goddelijke vonk van licht en leven.

Kerst vier je samen.
Het is niet het feest van de in zichzelf gekeerde huiselijkheid, ook al lijkt het daar vaak op. Het is eigenlijk het feest van uit-je-huis komen. Over grenzen gaat naar de ander toe. Het feest van de verbinding, over ongedachte grenzen heen. Omdat God zich verbindt, over de onverbiddelijke grens heen, met mensen en het menselijke lot. Omdat God zich bindt aan mij, onvoorwaardelijk. Is dát geen wonder?
Ja. Dat is een wonder.
En dat wonder vieren we vanavond.
Samen.
Het wonder van Kerst.
Het wonder van God met ons.
Ik wens ons wie we ook zijn, waar we ook zijn en me wie we ook zijn: gezegende kerstdagen.
terug